bugün

yalan söylediği bilinen insanı bozmamak

bozmadım o gün seni. ne bahsettiğin sürahi gerçekti, ne de boynundaki emikler "cam kesikleri"ydi. bozamadım seni. kıyamadım sana sevgili arkadaşım. "yalan söylüyorsun!" diye bağıramadım.

bana yakışmazdı çünkü. ben sen değildim. insanların içinde seni küçük düşüremezdim. ama sen ne yaptın? beni aldattın küçük arkadaşım. bilirsin. aldatmak kötüdür. ama sen yaptın.

beni anlattın durdun yıllarca. öğrendim, göz yumdum, affettim. insanların zihinlerini ele geçirmeye çalıştın. bütün sınıf senin yanında sandın. hiç bir şeyden haberim yoktu oysa ki. ve sen, arkadaşım, sen beni yerin dibine sokmuşsun.

amacın neydi bilmiyorum.

beni yalnız bırakana kadar uğraştın durdun. başaramadın ama. öldüremedin, güçlendirdin.

inan senin artık adını bile anmak istemiyorum. sen ki o küçük bedenin ve ölü renginle çoktan fantezi meraklılarının kucağına oturmuşsun. şimdi senin adın dolanıyor beni çekiştirdiğin ağızlarda. senin adın. ama kötü...

bu yazıyı okuyacağını biliyorum. benden nefret etmeye devam et. çünkü yalnız kaldığında yanıma gelmeni istemiyorum!

arkadaşım, bozmadım seni zamanında, nasılsa yeteri kadar bozulmuşsundur artık...