bugün

eğirdir dağ komando okulu

1 aydır eğitim almakta olduğum okul. kimseyi bilmem. zormuş, eziyetmiş, işkenceymiş. ben gönüllü kaldım. gözlüğümü katladım. cebime koydum. sağlık muayenesine girdim. komando olur diye mühür vurdular kağıdıma. o yazıyı gördüğümde dedim ki içimden allahım benim yüzümü kara çıkarma.

şimdi biliyorum ki dereceye giremem. hergün yaptığımız taşlık yolda 3000 metre koşuda düşünüyorum hep. hiç pişman olmadım. hiç olmayacağım. gazinoya girdiğinde komando olmak onurumuzdur yazısını okuyunca da başım dikleşiyor. ben koyu milliyetçi olmayı serserilik bilirdim hep. hala kör milliyetçi değilim ama bundan sonra biri bana "ulan sen vatanın için ne yaptın" derse cebimde kırılan gözlüklerimin camlarını atacağım önüne. ben askerliğimi kantinci olarak yapmadım, komando asteğmen olarak yaptım diyeceğim. bayrağa bakınca başım dikleşecek.

değmez mi? değer aslan parçası değer. 35 kiloya da değer camili yaylaya da.