sözlüğe yazacak bir şeyin olmaması

hayatta bitiş denen birşey yoktur. her bittiğini zannettiğimiz olgu norm vs... aslında yeniden bir başlangıçtır... yeniden şekillenmek yeniden doğmaktır... tıpkı güneşin her sabah doğması gibi... ağaçların sonbahar yapraklarını döküp, ilkbaharla birlikte yaniden açması; kuruyan dalların toprak sonra yeniden ağaç olması gibi yeniden yeşermesi gibi...
Başlamak ve bitmemek gerek; hayata dair her şeyin varlığını ifade edebileceğimiz bir platform olduğuna göre sözlük; anlamını yitirmeye yüz tutmuş her olguyla savaşmak gerek... ve pes etmemek...