incir ağacısın

kürtçeyi sevdiren türkü.
müzik böyle bir şey işte. insanlarını sevmezsiniz, yaşam biçimlerini sevmezsiniz, hatta etrafınızda bulundurmazsınız ama bir türkü ile onlara ve dile bakışınız değişir. kendinize bile kabul ettiremediğiniz gerçekleri savunur bulursunuz bazılarına karşı. ileri gider, "ben kürdüm!" dersiniz tüm kötülüklerini sıralayanlara inat. sonra bir bakarsınız o çok sevdiğiniz müziğin dili, şerefsizlerin dili olmuş. ne söyleseler hayra değil kelimeleri.
yine de müziğine hayran! ama ne demiş yine kürt olan bir şair;
"sade güzel olan kelimeler, sade kelimeler
kelimeler..."

"cizre sınırın altındadır"