beni bırakın

nefes almalıyım...
tutmayın kollarımdan yeter, vurmayın en hassas duygularıma beni bırakın...
gitmem gerek esir olamam bu hantallıklara,
ellerim üşüyor
ne hakkınız var lan bunu yapmaya
bırakın beni!
gitmek istiyorum...
adımı değil duymak anımsayamayacağınız uzaklıklara...
kaybolmak istiyorum, değil bulamayacağınız, tahmin bile edemeyeceğiniz karanlıklara...
beni bırakın...
kalbimin teklemesine bakmayın korkmuyorum sizden!
o olur öyle arada.
siz de teklemezmisiniz bazen,
tükenmez mi umutlarınız?
olur mu siz hep mutlusunuz ya!
çekin o mutluluk timsali ellerinizi çekin, beni bırakın!
gidin karanlığın ortasındaki aydınlık(!) dünyanıza,
pılınızı pırtınızı toplayın, alın ne varsa...
gidin yüreğimin kenarından boş bırakın orayı.
en temiz duygularım orda saklı...
kirletmeyin beni adi dünyanızda, defolun!
kaptın ışıkları giderken
sonu gelsin artık bu gölge oyununun...
beni bırakın!
hadi gidin artık, nefes almalıyım...