sözlük yazarlarının söylemek istedikleri

Yıllar önce, olanca yılgınlığıyla sığındığım
gönül mülkünden gitmek zamanı gelmişse,
Vakitsizce gelecek yeni sahiplerinin zorbalığını beklemek zul olurdu yorgun yüreğime.
Sırtımda kamburum gibi taşıyabilirdim geçmişi,
Kor gibi yutabilirdim duyduğum alevden sözleri,
Bir kaşık suda boğulur gibi çekerdim içime kokunun sevgi halini,
Bilmem, belki etimden et koparcasına yaşayabilirdim kendimi bulduğum teni.
Ama kiracıydım işte
bu mülk, benim değildi.
“Beni kendimden kurtar” korkaklığıyla sana geldiğim gün, en güçlü günümdü belki.
Şimdi yıllar geçti
bir arpa boyu yol alamadığım ve bitmek tükenmek bilmeyen o ateşten yolun üzerinde,
omuzlarımda dünden daha fazla yük bırakarak, dudaklarımdan dökülen söz, sadece bir harf değişebildi;

“Beni kendinden kurtar”

https://youtu.be/7oMnVU9nrtc?si=Uj3KjKyA2-9-iD8g