beyaz zambaklar ülkesinde

kitap kayıt defterimdeki tarih olan 20.12.2020 tarihinde bitirmiş olduğum güzel bir kitap, gerçekten de hem kendimize öz eleştiri yapmak hem de toplumsal anlamda durumumuzu değerlendirmek gibi fikirleri de özümsemeyi sağlayan; öğretici ve insanın kişiliğini, bakış açısını yükseltici olma niteliğini taşıyan müessir eserlerden biri olduğunu düşünüyorum. Atatürk' ün de o yıllarda okunmasını telkin ettiği önemli bir yazındır. Not ettiğim 15-20 civarı cümleden birkaçını paylaşmak istiyorum;

' Çocuklara, "yalan söyleme!", Hile yapma!", " Böyle davranmak iyi değildir, nefret doğurur, günahtır!" derler. Fakat bu sözleri söyleyen aynı kimseler birbirlerini aldatırlar, başkalarını aldatırlar, çocukları aldatırlar ve yine çocuklara, "hiç kimseyi incitmeyin, kibar ve terbiyeli olun!" derler. Fakat kendileri bu kurala uymazlar. ' (sayfa 77)

'Küfür etmek uygarsızlık işaretidir.' (sayfa 57)

'milyonlarca insanın bedeni, fikri ve ahlakı çürüyor da, hiçbir kimse bu kötü kokuyu duymuyor. Herkesin koku duyma yeteneği bozulmuş veya herkes artık bu kötü kokuya alışmış bunu doğal bir durum zannediyor. Fakat bu böyle mi olmalıdır? Milyonlarca insan doğuyor, büyük bir yoksulluk içinde yaşıyor ve ölüyor. Bu böyle mi olmalıdır?' (sayfa 144)

'eğer gençliğin ruhunu işlenmeyen bir tarla gibi kendi hâline bırakırsanız, orada ısırganlar ve dikenler yetişir. Anne ve babaların, çocuklarının beynini ve kalbini böyle işlemeden bırakmaları akla ve vicdana uygun değildir.' (sayfa 79)

(Tutku yayınevi, 1. Basım, 2014)