ilkokulda yaşanabilecek en büyük aksilikler

Benimki çok acı bir tecrübedir. Ya 2. Sınıftaydım ya da 3 net hatırlamiyorum.

Bir gün öğretmen alçıya baski yapıp boyayacağız,dedi. Malzeme listesi istedi. Kırtasiyeden aldım falan. Listede bir de tornavida yazıyor. Çok kocaman siyah saplı kalın bir tornavida vardı. Onu da ekledim çantama koydum.

Alçıyı kaba koyduk çıkartırken tornavidanin sapıyla vura vura çıkartıyoruz kalıbından. Bende kalıp olarak mickey mouse bulmuştum dün gibi hatırlıyorum.

Birden bire yanımda oturan sıra arkadaşım çığlık çığlıga bağırmaya başladı. Tüm sınıf üzerimize çullandı ne oluyor diye. Ögretmen koşup geldi, kalabalığı yarıp.

Züleyha gözünü tutuyor. Sol gözünü. Yani benim tarafımda kalan gözünü.

Züleyha efendim bir güzel kız,bir güzel kiz anlatamam. Tuhaf bir sarışınlığı, kavruk bir teni, masmavi gözleri var. Bir de güzelliğinden birhaber bir kızcağız. Babasının manav arabasının arkasinda otururken görürdüm onu hep. Garibanın biri. Sessiz sakin.

Öğretmen demez mi? Tornavidayı kızın gözüne mi soktun? Diye. Kalakaldım. Ne desem bilemedim. Çünkü olay nasıl oldu bilmiyorum? Kaldım öyle.

Züleyha'yı acile kaldırdılar. Kızın gözünden kanlar akıyordu...

Eve gittim, içine kapanık bir çocuktum.
Çıldıracağım. Ne yiyebiliyorum ne uyuyabiliyorum. Züleyha'yı kör ettim diye kendi kendimi yiyorum.

Ertesi gün okulda "korneası delinmiş ameliyat olacak, bir ay gelmeyecek " dedi öğretmen.

O bir ay nasıl geçti anlatamam. Züleyha'nın sol göz çukurunu boş hayal ediyorum. Intihar edeceğim vicdan azabından.

Neyse gün geçti ama ben ne haldeyim. Züleyha döndü okula sapasağlam. iki gözüde yerinde. Benimle de normal konuşuyor.

Iyi la ben yapmamışım deyip bir rahatlamıştım. Şimdi kısa kısa anlattım da o bir ay benim ömrümden ömür götürmüştü.