trevanian

katyanın yazı adlı kitabını arkadaşlarımın ısrarı üzerine okuduğum ilk 50 sayfasında çok sıkıldığım fakat sona doğru hem diyalogları hemde kurgusu ile kendini diğer yazarlardan ayırmış yazardır. kitap taki şu cümler aklıma kazınmıştır:

- insanların ortak hataları kendilerini diğer insanlardan farklı sanmalarıdır.
- unutmaktansa kaybolmayı, yok olmayı tercih etmiyormuyduk.