ütü yaparken düşünülenler

Bu hayatta en çok ağrıma giden şeyi yaparken ne düşünebilirim ki? Modern insanı hayattan soğuttuğunu düşündüğüm modern bir işkence yönteminin bana neler düşündürebileceğini sorguluyorum ve görüyorum ki, ütülediğim kıyafeti giydiğim günü düşünüyorum. Keşke diyorum o günleri de hafta sonunda bir gün ütüleyip dümdüz edebilsem. Ama tabii hayat bir gömleğin iki yakası gibi değil ki, düğmesi yok birleştiresin, pantolon değil ki kendine düüüüğm düz bir çizgi yapasın.

Yaşamaya çalıştığımız hayatlar kırış kırışken, giydiğimiz elbiseleri dümdüz etme arzumuzu çok yadırgıyorum sayın yazarlar. Bu gerçekten bir işkence. Hem hayat, bunu yapmak için de kısa olabilir. Kırış kırış ve kısa.

Herkesin hayatı kendine tabii. Herkesin kendine yakıştırdığı hayatı giyinip kuşanması dileği ile.

Daha bir sepet çamaşır var ütülenecek. Hadi bay.