karsu dönmez

2015 ya da 2016 yılında harvard üniversitesi ülker vakfı ile ortaklaşa bir sempozyum düzenlemişti istanbul'da. biz de lab. ekibi olarak tabii ki katıldık. sempozyumun ilk gününün akşamı açılış yemeği düzenlendi.
yazarken bile heyecanlanıyorum; biz yemek yerken 2012 nobel kimya ödülünü alan brian kobilka nobel aldığı çalışmasını sundu önce. sonra karsu piyanonun başına oturdu. ben kobilka'nın yan masasında yemek yedim ve bu hanım kızımızı dinledim.
ertesi gün kısa konuşmalardan bir tanesine azıcık geç kalmıştım. arkadaşlarımın yanı dolmuş olduğu için arkalarda oturmak zorunda kalmıştım. bir yanım boştu. brian bey de geç kalmış ve hiç gocunmadan arkalara gelip benim yanıma oturmuştu. gelip önlerden yer açabileceklerini söylediler ama o gerek olmadığını söyledi. o dönem salak bir yüksek lisans öğrencisi olduğum için "günaydın" ve "evet, koltuk boş" dışında tek kelime edemedim adamla.

karsu benim için o sempozyumdur. o sempozyum benim için brian kobilka'dır.