köylü

atatürk'ün gözünde milletin efendisidir.

Atatürk zamanında yalnız kalabilmek için tek odalı ufak bir ev yaptırmış kendisine ankara'da. evin olduğu alanda çalışanlar fazla gürültü yapıyormuş. Zaten çok az uyuyabilen Atatürk bu gürültülerden hiç uyuyamaz olmuş. Paşa'nın yaverleri gürültülü işçilere;
'Ya biraz seslerinizi azaltın ya da biraz uzağa gidin' diye rica etmişler. Ama eve yakın olan Kerim Ağa'nın tarlasında çalışanlar bu öneriden hiç hoşlanmamışlar, hatta öfkelenmişler:
'Dağdan gelen bağdakini mi kovuyor' diye haber de salmışlar.
Mustafa Kemal, bunun üzerine bu gürültücü takımla dostluk kurabilmek için harekete geçmiş. Ahbaplığa başlamış. Barış kurmuş. Bütün bunları hayretle seyreden kendi adamlarına da şöyle bir açıklama yapmış:

''işte! Türk köylüsü budur. Toprağından asla ayrılmak istemez. Öfkeleri bundandır. Ama biz anlaştık.''

-can dündar'ın hürriyet'teki bugünkü yazısından alıntı-