erkeklerin anneye düşkünlük sebebi

normal bir şeydir. neden bu kadar sorgulanıyor anlamıyorum. en kutsal varlık olan, bizi doğuran annemize düşkünlük neden göze batıyor. erkekler kızlar diye ayırmayacağım. yeri geldi diye yine söylüyorum. her türden arkadaşını, her türden sevgilini yine bulursun. ama anneyi bulamazsın. demiyorum ki ana kuzusu olalım. dibinden ayrılmayalım. hayır canım ne alakası var. ana kuzusu olmamanın kriteri anneyi sevmemek mi yani. saçmalamayın. ben bir erkek olarak kızların babacı olmalarını normal karşılıyorum mesela çünkü baba içgüdüsü kızıyla arasında farklı bir sevgi gücünü aşılıyor. tatmadım bilmiyorum ama kız babası olmak çok güzel bir şey derler haklı olarak. belli bir yaştan sonra erkek adam aileci olmalı, yuvasını kurabilmeli diyorsunuz. hem de ana kuzusu diyorsunuz annesini seven erkeğe. iyi de kardeşim yuvayı diş kuş yapar misalinden yola çıkıp, erkek adam tabii ki de aile kavramını beyine karşı sevgi ve saygı içerisinde olan, yuvayı esasında çeviren annesine düşkün olacak. düşkün olacak diyorum bakın dibinden ayrılmayacak demiyorum. şu kavramları iyi oturtun yahu, istediğiniz yöne çekmeyin.