yakışıklı değil ama sempatik

Yakışıklı değilim. Sempatik hiç değilim. Temiz yahut bakımlı, içten bir nezakete sahip birisi değilim. Resmi, duvar gibi herifin tekiyim. Her yanım hayatın kokuşmuş yanlarını yansıtan ögeler bütünü gibi. Ağzım laf yapmaz. Yapsa da güzel sözler sunmaz. Nefret cephanem hiç tükenmez çevreme saçacağım.

Gözlerim örneğin. Bir çukura saçılmış iki kan çukuru... Kötülük, uykusuzluk,bilinmez bir boşluk saçan gözlerim lağım çukurlarından farksız.

Bir de dudaklarım var. Yaşamın dokundurmadığı her şeyine susuz, çatlamış dudaklarım...

Yağlı kokmuş saçlarım, bağımsızlığının milenyumunu ilan etmiş sakallarımla, garabet örneğiyim. Ellerim güzel, zarif şeyleri tutmaz. Tutsa da parça parça eder boğumlarında.

Sevgiye araklanmış köpekler gibi, sevgi için uzanan ele hırlayarak karşılık verir mankurtlaşmış ruhum.

Ederi çöplükte açık arttırmayla belirlenen kokuşmuş kıyafetlerimle, değeri beş para etmez herifin tekiyim işte. Ottan farkım yok dünyada. Bir sürü işe girişip hepsinde çuvallamış bir mağlubiyet nişanı...
Ölsem ancak fincandaki kahveler soğur. Başka da bir bok olmaz.
Laf !