kelimelerin kökeni

iki zıt kelime: güzel ve çirkin.

çirkin farsçadan. çirk kir ve irin demek. çirk-în de kirli. buradan mecazen göze hoş gelmeyen olmuş.

güzel ise has türkçe. bu ise gerçekten göz ile alâkalı. gözel yani güzel, göze hitap eden.

hala anadolu da kullanılan bir kelimedir, gözel...

edit: Çirkin kelimesinin Türkçesine geldiğimizde de tam karşılığı Eski Türkçe "yablak"tır. Orhun kitabelerinde "közi kaşı yablak..." ifadesi geçer.

Edit 2: Yine de esas güzel ve çirkinliğin ruhlarımzdan vasıl olduğunu da belirtelim ki, bir anlam karmaşası olmasın...