bugün

cocukken yeni alinan seylerle uyumak

eskiden çok eskiden, alınan yeni şeylerin kıymetini bilecek kadar eskiden ve çocuk iken, genelde bayramlık için alınan ayakkabı olurdu. kırmızı rugan ayakkabı. yeni alınan eşyaların kendine özgü kokusu bir başka olurdu o dönem yada bana öyle gelirdi. bu koku bende okadar mutluluk yaratırdı ki, bırakın ayakkabıları ayağımda uyumayı, yastığımın tam yanına koyar öyle uyurdum. gece uykumdan uyanınca bakardım yanımda mı hala diye. bu nasıl bir mutlulukmuş, nasıl bi düşünce şekliymiş ki bir çift kırmızı rugan ayakkabı beni bu derece mutlu edebiliyormuş . çocuklukmuş dicem, şimdi etraftaki çocuklara bakıyorum, alınan yeni bir şey karşısında mutlulukları max 5 dk sürüyor. ozaman diyorum bu çocuklukla açıklanacak bi şey değilmiş. bu başka bişey, henüz adını bulamadığım..