bugün

kozanoğlu

1700-1865 arası hüküm sürmüş olan anadolu'nun son türkmen beyliği.

avşar ve varsak türkmenlerinden teşekküldür.
saf türkçe'nin kalesidir. avşar olan dadaloğlu ve varsak karacaoğlan bu beyliğe mensuptur.

yönetici aşireti ise varsak türkmenlerine mensuptur.

halk tarafından benimsenen bir beyliktir.
cebelibereket'in osmaniye adı ile anılması bu sebeptendir. kozanoğlu beyliğinin 1864-1865 yıllarındaki son saldırısı öncesi zayıf düşmesinden ötürü teslimi konuşulurken cebelibereket halkı kozanoğlu'ndan haber gelmeksizin osmanlı'ya karşı kendi inisiyatifleriyle direnişe geçmiştir. bu yüzden ki osmanlı ile hiç alakası olmayan ve osmanlı yılları hep kötü hatırlanan bir yöre osmaniye adıyla anılmaktadır. cezadır bir nevi. ve maalesef cumhuriyet yıllarında tamamen resmi adı osmaniye yapılmıştır. daha da kötüsü bugün siyasi ve sosyal açıdan osmaniye'de türkçü yaşam tarzının hakim olduğu kozan yöresinin aksine türk-islam düşüncesi ve yaşam tarzının hakim olması sebebiyle osmanlı hayranlığı artarken, kozanoğlu ile bağlar yok denecek kadar azalmıştır. yalnızca kadirli, düziçi yöreleri kozanoğulları ve kozan ile olan bağlarını diri tutmaktadır. son zamanlarda kadirli'de uzaklaşmaya başlamıştır.

kozan dağlarında söylenmiş olan ''ferman padişahın dağlar bizimdir'' sözünü bizlere kazandıran beyliktir.
fırka i islahiye ile kendilerine adeta soykırım uygulanmıştır.

hakimiyet sahaları günümüz kozan, feke, saimbeyli, imamoğlu, kayseri'nin ilçeleri ve osmaniye'dir.
etkileri ise sivas'ın uzunyaylası'na, nur dağları'na, çamlıyayla'ya dek uzanır.

yöreye kozanoğlu öncesi osmanlı'dan sonraki en uzun ömürlü beylik olan ramazanoğulları beyliği hakim olmuştur. ardından ise kozanoğulları sayesinde kozan yöresi anadolu'da osmanlı'ya en kısa süre tabi olan yöre sıfatını kazanmıştır.

günümüzde kendileri ile aidiyet bağları olan ve ardılı olan yöre kozan, kadirli, feke, saimbeyli, düziçi yöresidir.