türk kelimesinin kökeni

kelimenin kökeni kelimenin içindedir: "Tür", yani soy, çeşit, köken, aile gibi anlamları olan tür. yani "Tür-k" soydaş, aynı soya, kabileye, aileye ait olanlara verilen ortak isim olur. Tıpkı yör-ük kelimesinin o yöreye ait, o yörede bulunan anlamına gelmesi gibi.

nişanyan etimoloji sözlüğünün işaret ettiği "teŋri teg teŋride bolmış türük bilge kagan" Orhun yazıtları alıntısında "Tür-ük" olarak, yani "-k" son ekine bağlayan ikinci "ü" bağlantısının korunmuş haliyle geçer. http://www.nisanyansozluk.com/?k=T%C3%BCrk

yalnız kök sözcüğün anlam ve işlevine bağlı olarak, bu "-K" son eki her zaman "o şeye ait, o şeyden gelen" anlamı üretmez; evet, tür-ük (Tür-k) türe ait, türdaş olana işaret eder, ya da yör-ük yörede bulunan yöreye ait anlamına gelir, fakat yarak yara ait demek değildir, yarma eylemini yapan organa denir.

bu da böyle etimolojik bir anımdır...