domestik ev hanimi

sevdiği kızı adana'da bulan istanbullu bir erkeğin, dünyalar güZeli kocaman gözlü sevdiceğine gerçek aşkıdır.

Yeni dokunmaya başlayan bir kilimin, yeniden resmedilmeye çalışılan bir tablonun ve bir zamanların kararsız, şıpsevdi, çapkın bir erkeğin yaşamı yeniden kucaklamasıdır onun uzayan aşk dolu kollarında. Yazıştıkça doyamaz, kanamaz olurdum verdiği lezzet-i pusulalarına. eylülde gelen bir kıvılcımdı anlık iletime düşen ilk aşk taneleri. istedikçe utanan, al hadi demekle uzatıp uzatmamak arasında kararsız, yanağından doya doya öptüğüm ilk kadındı. ve burada karşılaşmak imkansızı tarif etmekti hüzünle iç içe girmiş bir sevinci yaşamak ama hiç bilmeden.

asudemin yüzü oval ve yumuşak çizgili, kocaman gülen gözleri su gibi berraktı. Heyecanlı olgun ve güzel bir yüzü var, kalem kullanan elleri çok nazenin ve toprağı anası gibi seven bir krizantem çiçeği o yalnızca.
Ondan uzaklaştığımda geriye doğru dönüp baktığımda, seven kadının asil ve soylu duruşu vardı. Omuzları dik, başı arkaya yatık, gözleri beni algılayacak kadar aralıktı belki kalbinin getirdiği isimsiz gökyüzü...
Dudakları sessizce güle güle dedi. aydınlık bir bekleyişin parıltısı vardı yüzünde.

işte karşındayım, bu kez hiç ayrılmayacakmışcasına. Şimdi söyle bana krizantem çiçeğim beni sevecek misin. Yalnızca gerçek kadınların anlayacağı bir şekilde istersen mum alevine parmağımı hiç tereddüt etmeden tutabilirim.

Yaşadığım müddetçe yalnız seni sevdim asude’m.
Yalnız seni!

Senin arsız’ın.