bugün

sulu boya

küçücük elleriniz annenizin ellerinden yeni yeni ayrılmıştır. bir o kadar ürkeklik ancak bir o kadar da merak vardır içinizde. çünkü çözecek çok şey vardır daha ; yaşama dair, hayata dair, insanlara dair; bir kısmını çözdüğünüzde hiç çözmemiş olmayı dilersiniz o ayrı mesele. işte dünyaya yeni yeni dahil olmaya çalışan minicik insancık ilk olarak bu nesne ile tanışır. annesinin , babasının ve ya sevdiği bir başka yakınının hediye ettiği ilk boyası pek bir kıymetlidir, büyük şeylerin başlangıcıdır. önce açmaya kıyamaz paketi ancak içi içini yer insancığın. bir kaç hafta sonra açar ve ilk renklerini vurur o beyaz kağıda. sonunda gördüklerini, yaşadıklarını, anlamdırdıklarını , anlamdıramadıklarını , kendi gözünden hayatı o renklerele anlatır. renklere ilerde su mu katılır yoksa siyah boya mı bulaşır orası bilinmez lakin insanın ilk ben yaptım dediği eserlerini oluşturduğu, anlatmayı ve paylaşmayı deneyimlediği, hatta annesine ve babasına devamlı hediye olarak resim çizmesine yol açan hatta bu resimlerin yıllar boyu annenizin çamaşır çekmecesinde saklandığını bilmek; böyle b,r sevgi silsilesi... kısacası ailenize ve size güzel şeyler yaşatan ve güzel duygulara vesile olan kırtasiye malzemesidir.her bittiğinde babanızın elinden tutup kırtasiyeye gidersiniz vs.. iyidir , hoştur, güzeldir, öyle bir şeydir.
bir de bir başka yazar arkadaşımızmış. ne diyelim..