islam deyince killanan insan guruhu

yıllarca arap kültürüyle paralel giden bir islam kültürünün anlatılmasının ürünü olan insan güruhudur. onlara anlatılan islamın içinde sarıklı, çarşaflı insanlar, yasaklar, hurafeler, ya da uydurulmuş efsaneler vardır. onlara anlatılan din eşittir günah kavramıdır. onlara orta çağda avrupa'da akıl hastaları içinde şeytan var diye yakılırken müslümanların su sesi ve müzikle onları tedavi ettiği anlatılmamıştır. onlar görgüsüz arapların ve onları örnek alan yarı beceriksiz osmanlı'nın mirasını okurken o kitapların yanında dağıtılan at gözlüğünü de takmıştır. çünkü içinde yaşadıkları toplumda dindar görünen dinci çoktur.oysa dincilerin dini yazıhaneye koyulan seccadeden ya da besmeleyle imzalanan pirinç stoğu anlaşmasından ibarettir. hacca gitmek anlayışı sakal bırakıp hacı olmak için sakal bırakıp hacı olmakta güvenilir dindar (!) izlenimini vermek için bir araçtır o güruhun içinde yaşadığı toplumda. yani onlar cennete gitmek için yapılması gerekenlerle büyümek yerine cehennemde yanmamak için yapılmaması gerekenleri dinleyerek büyümüş bir güruhtur. cennetin güzelliği değil cehennemin azabı anlatılmıştır onlara.