ben bu yazıyı sana yazdım

olması gereken yerdeyim.. ya da böyle olsun istemediğim
gözlerimi kapayıp düşünmeye başlayınca, bir türlü sonunu getiremiyorum hikayelerin
birinden öbürüne atlıyorum.. "sanki acelem varmış gibi.."
karışıyor sonra her şey, başa dönüyorum..
- sen hiç keşke dedin mi? diye soruyor arkadaşım
keşke hissettiklerimi anlatabilseydim diyorum içimden
halbuki günlerim güzel geçiyor, beni eksik hissettirmeyen arkadaşlara sahibim..
ama nedense bi hüzün kaplıyor içimi
sanırım kendimi kandırıyorum..
olması gerektiği gibi yaşıyordum.. ya da olması gerekeni hep yanlış biliyordum
kiraz topladığımı hatırlıyorum, bir yaz günü rüyası gibi..
şimdi sadece kırmızısı kalmış bana..

'başka bir yazın çocuk şarkısı..'

ve bunlar da bana hissettirdiklerin.. "J