attila ilhan

"-1.cinnetsaray

ömer haybo'yu konforpalas oteline almadılar:kravatı ve bagajı yoktu. üstelik,ellerine karanlık bulaşmıştı. gece katibinin gözü tutmadı. almadı. başka bir otelin kapısı önünde neonlar çığlık çığlık yırtılırken,viyanalı bale artistleri,bütün sa majeste butlarıyla burnuna güldüler. ömer haybo bir tarihte bunlardan bir ikisini avuçlarında çabucak buruşturup kağıt sepetine attığını hatırlıyordu. oysa şimdi. gölgesini kaldırımdan kaldırıma vurup bu geceki yatağını hiç bir otelde bulamazken ona yirmi dört ayar güleceklerdir:geceye yenilmiş bir ömer haybo:sarhoş,parası boşalmış ve otelsiz'
yarı geceden sonra beyoğlu'nda otel bulmak,hiç değilse altın dişlerini uzata uzata horlayan taşralı küçük tüccarların odasını paylaşarak sabaha gidebilmek ne türlü zordur,bilirse bilenler bilir. her gece katibi sizi uykusuzluğunun en kuşkucu gözleriyle delik deşik edecek,nerenizden olursa olsun,mutlaka olmaz bir yerinizden tutarak karanlığın kaldırımlarına dökecektir."

mensur şiirleri ile beyoğlu sokaklarında yürürken akla gelir.