pişman olmak

insana kendi içini yedirir ama baya bildiğin yedirir.
sabah akşam acaba pişman olduğum şeyi yapmış ya da yapmamış olsaydım nasıl olurdu diye düşündürür, hayal kurdurur, sonra bir tur daha koyar içine.
zamanla artılarını görür, "varmış bir hayır" der, içine sindirir; yaptıklarını kabullenirsin ama bunu yapana kadar baya bir süründürür.
zaten sonra da "iyi ki yapmışım, hiç pişman değilim" diye gezersiniz.