ben bu yazıyı bedelli askerlik yapacaklara yazdım

çocukluğunu bildiğim arkadaşımı askerde geçirdiği 21 günden sonra döndüğünde tanıyamadım. konuşması, düşünmesi, hareketleri değişmişti. gece yürürken kedilere atarlandığında dayanamadım sövdüm. sisteme, askerliğe bilmemneye sövmek falan mesele değil lan. o çocuğun annesini bi düşünsene, 21 gün boyunca ayrılıktı, askerlikti düşünen kadın 21 gün sonra bambaşka bi evlat buluyor karşısında. lan herif üç beş güne normale döndü dönmesine ama çocuğun öyle kalma ihtimaliyle bir gece uyumaya çalışmak bir arkadaş olarak bana bile ağır geldi ki anne için bu nasıl olur düşünemiyorum. üstün hizmet madalyası vermediler. hiçbir şey katmadılar, silah tutmadı hiçbir bok yapmadı. ama sıyırdı. kimsenin kimseye bu zulmü yapmaya hakkı yok.

asker yetiştirmek, hele de türkiye'de çok zor bir şey değil. birkaç ayda sıradan bi insana dağda, bayırda çatışacak eğitim verilebilir. ondan sonrası tecrübeyle gelir. türkiye'de her erkeğin askerlik yapmasına gerek yok. askerlik yapmayana hıyar muamelesi yapmaya da gerek yok çünkü askerde yaptığın şey erkeklik, adamlık, kahramanlık değil saçma sapan amelelik, değneklik, bürokratik getir götür.

bedelli yapana söyleyebileceğim tek şey, parayı verip gerisini koyverme. her yerde türkiye şartlarında askerlik yapmanın mantıklı olmadığı söyle, eylemini yap, yaz çiz. yoksa bencil bir göt olursun. parası olmayan da aynı şekilde. siyasilerden bunu ciddi şekilde talep etmek gerekiyor. umarım değişir bu işleyiş.