ahmet şimşirgil

düz adam. bilimsel olmaktan çok tipik bir târihini savunan adam profili çizmekte. buradan kendisine beyân ediyorum: ben târihimi onun târih sevgisinden daha çok seviyorum. ilâve ediyorum, mevlânâ hakkındaki iddiâlar zannettiği gibi iftirâ veyâ palavradan ibâret değil. bu şimşirkafanın hiddetlenip ağzından köpük saçmasına gerek yok. gerçi iddiâları incelese bile birşey değişmez. bizim millet birini put yaptı mı tapmaktan vazgeçmiyor. ilmine saygım yok, çünkü haddinden fazla savunmacı. târihini seven acısını da tatlısını da kabûl eder ve târihiyle gurur duyması için hatâsız, günâhsız, ayıpsız olmasına gerek de yoktur. bunların üstünü örtmeye gerek yok. olan olduysa olmuştur, bu ancak kabûl edilir. yalan söyleyerek, olmasını istediğimizi söyleyerek târihçilik olmaz. ama işte, mesele tabu meselesi...