bugün

havlayan köpek ısırmaz

tamamen yanlış bir genelleme. bundan birkaç yıl öncesine kadar havlamayan köpeklerden deli gibi korkmam, havlayanları da umursamam; dolayısıyla üçbuçuk atmam hep bu yüzdendir. nerede havlamayan, uyuz şaftı kaymış köpek gördüm hep tırstım. halbuki o hayvanların havlamaya mecali kalmamış beni mi ısıracak.. bunun zıttında bir sürü de it gördüm envayi çeşit, bangır bangır havladılar; hadin len pis itler ısırmazsınız siz muamelesi yaptım hayvanlara. gene bunun gibi havlayan bir köpek de 4 yıl falan önce karanlık bir gecede karşıma çıktı. evin karşısında hükümet konağı vardı o zaman. bakkal da o binanın arkasında. binanın her iki tarafında da kapı var, karşıdaki bakkala içeriden geçebilme imkanın var yani. ben de o saatte eve gelen babama ekmek almak üzere dışarı yollandım. hükümet konağına girmek yasaktı, kapılar falan kapalıydı ama kim sallar. atladım kapının üstünden, aynı anda koro misali havlamalar duydum. ilkin tırstım ama sonra bu büyük deyiş aklıma geldi ' havlayan köpek ısırmaz'. mutluluk ve huzurla yoluma devam edecektim ki havlamalar çoğaldı ve sesler yaklaşmaya başladı. en son pantolonun paçasına doğru süzülen bir kafa gördüm ve sonra 3 adım atlama rekorlarını egale ederek kapının üzerinden süzüldüm geldiğim tarafa. ne demişler ' itle dalaşacağına, dağları dolaş'.