komşuluk ilişkileri

almanya'da da bitmiş.

altı aydır oturduğum evde kapı komşumun kim olduğunu bilmiyordum. geçenlerde kapımı çaldılar, açtım. karşımda bir zenci çift buldum. karşı dairede yaşlı bir zenci varmış ya amına koyim. adamdan bir haftadır haber yokmuş. ben görmüş müyüm onu.
dedim valla ben izindeydim, yeni geldim. hatta orada kim oturuyor bilmiyorum, evden işe işten eve pozisyonundayım. gana'lı oldukları tahmin edilen çift telefonla sağı solu aradılar ve itfaiye geldi az sonra. dört tane zebellah gibi alman kapıyı nasıl kıracaklarını tartışıyorlar. boyları tavana değecek neredeyse. dakikalar geçiyor bunlarda icraat yok. dedim amına koyim omuzlansanıza kapıya Adam içerde. ölmüş olabileceğinden şüpheleniyoruz. bunlar yok şöyle yapalım yok böyle yapalım, şirket kızar kapıya zarar vermeyelim falan. sonra biri aldı eline balyozu kafasına göre vuruyor kapıya. neyse kapı açıldı bir süre sonra. bende de bir suçluluk duygusu var. komşumu tanımıyorum diye ve ya Adam ölmüşse. içeriden kesif bir rutubet kokusu yayıldı. polisler de gelmişti bu arada ve bizi sokmadılar içeriye. düşünsenize biricik kapı komşumun evine beni sokmadılar beni. neyse kapıdan baktım Adam yatağında öylece uzanıyormuş. aldılar, hastaneye götürdüler, on gün oldu hala dönmedi. kapı delik deşik her geçişte görüyorum. umarım sağlığına kavuşmuştur. işte avrupa'nın hali budur dostlar. yaşlı ve yabancı cenneti.