anneyle girilen diyaloglar

annem: a
ben: b

hiç ama hiç bilgisayarla, internetle ilgisi olmayan birini düşünün. gerçi şimdilerde feysbuk bile kullanıyor.
bende alman bir kızla tanışmışım o zamanlar, yaşım 18 mi ne.. fake bir adresim var ama facebook kullanmıyorum, yine de anlaştık oradan yazışırız diye.

a: ee noldu sonra, bindi gitti mi uçağa?
b: evet anne, gitti ama facebooktan yazışacağız.
a: ah oğlum, iyi de ne anlasın almanlar facebooktan, almanya da facebook mu varmış?

bir keresinde de ebayden alışveriş yapacağım, onun kartıyla tabii..

b: annem be, bir kartını kullanabilir miyim, çinden sipariş vereceğim, çok ucuz.
a: tamam da oğlum, nereden alacaksın hacklemesinler kartımı sonra.
b: * annem benim merak etme ebayden alacağım.
a: oğlum nereden bileceksin elin çinlisinin iyi bir bey olup olmadığını?!

annemi çok seviyorum be.

ilk facebook açtığında da fotoğrafımızı koyduk bir tane. ertesi gün saat 12 gibi arıyor beni, okuldayım meşgule atıyorum bir daha arıyor, bir daha arıyor.. hoca da hoşlanmıyor dersten çıkmamızdan. yine de çıktım, önemlidir diye.

b: efendim anne?
a: akif amcan beğenmiş.
b: neyi anne?
a: resmimizi.

ah anne ah.

ilk kez bilgisayar macerasını da izninizle paylaşacağım sizinle. anneme bir iki temel ders vermiştim, açma-kapama-fareyi kullanma, enter, yazma-silme. sonra google'ı açtım ve çıktım o akşam dışarı, gece 2 gibi döndüm eve..

anneme sayfa kapatmayı göstermemişim sözlük, 50-60 tane en az sayfa açmış. yeni sekmede de değil! 30'u google zaten. sonra bir bakayım neye bakıyor dedim, "güvercinlerin sindirim sistemi", sesli okudum anne bunu niye okuyorsun dedim? aklıma başka bir şey gelmedi dedi.

annem benim dur gidip öpeyim onu az.