françois rene de chateaubriand

Kökünden kopmuş, gurbete düşmüş, durmadan seyahat etmiş olan Chateaubriand* yaşama huzursuzluğunu, acı benlik bilincini, tarihte öznenin eleştirel aydınlığını birleştirerek Fransız romantizmini yarattı. Şan ve şerefin zirvesindeyken bile, nostaljik bir sürgün duygusundan hiçbir zaman kurtulamamış, bu duygu, geldiği yere, geceye doğru mukadder bir iniş halindeki büyük bir eserin zinde kaynağı olmuştur: yer olarak ölümün yerini seçerek, mezarın ötesinden yazmıştır.

(bkz: mezarın ötesinden anılar)