birisine sırf yaşça büyük diye saygı göstermek

toplulumuzdaki "abi-abla" lik kavramını akla getirir.
halbuki herkes birbirine zaten insan olduğu için saygı göstermelidir. batıda tanışık insanlar yaşlarına bakmaksızın birbirlerine isimleriyle hitap ederler. tabi bu noktada türk'ün aklına hemen "almanya da toplum içinde osuranları ayıplamıyolarmış ya la!" sözü gelir. cevap olarak ta "evet ayıplamıyorlar ama madalyada takmıyorlar" denilebilir.
neyse diyeceğim odur ki herkes birbirine saygı çerçevesinde yaklaşırsa, herkes işine gücüne, önündeki kaba bakarsa, yavşaklık olmazsa; evet işte bizde o zaman medenileşir ve gereksiz saygı külfetinden kurtuluruz.
(bu konuda iskandinav ülkeleri toplumları idealdir. kimse kimseyi görmez. herkes işinde gücündedir.)
kıssadan hisse: ok! bana abi deme. ama yavşaklıkta yapma. *