ben bu yazıyı anneme yazdım

aslında hiç anlaşamıyoruz seninle. benim ak dediğime sen kara diyosun, zevklerimiz tamamen zıt. sevmediğim huyların çok fazla mesela. ben ne kadar mütevazi ve sakinsem sen de o kadar egosu yüksek ve hareketlisin. hiç büyümeyen bir çocuk gibisin. bu yüzden çocuklarınla iletişimin bu kadar kopuk belki de. ilk gerçek ilişkimi kendin sezmeseydin sana asla söylemeyecektim. beni hiç tanımıyorsun ve bunun farkında bile değilsin. sana göre ben evin asla büyümeyecek ve kendi başının çaresine bakamayacak sakin ve her şeye çabucak kanan kızıyım. büyüyorum anne, yavaş ama emin adımlarla büyüyorum. hatalar da yapıyorum çocukluklar da, bunlardan dersler çıkartarak büyüyorum. içten içe benim üstüme titriyosun biliyorum, yapın gereği pek hissettiremesen de anlayabiliyorum. evdeyken tartışmalarımız bitmezdi ama burda seni çok ama çok özlüyorum. annenin yeri doldurulamazmış, ben burda bunu öğrendim. beni asla annesiz bırakıp gitme. seni çok seviyorum annem.