sürekli ağlamak

engellenilmiyor. şişli tarafında her sabah ağlayarak işe gidip ağlayarak geri dönen birine rastlarsanız o benim ahaşklşsj. geçmiyor ben anlamıyorum yani. işte, evde, tuvalette ağlayabilme özellikli, 1 hafta hiç susmadan ağlama kapasiteli bir insanım. işin enteresanı bundan önceki dönemlerde ağlamak için zorluyordum kendimi. ne oldum değil ne olacağım denilmeliymiş işte. ya da öyle bir şey miydi bilemedim.