bugün

köylülerin sanki biraz ukala olması

"bir köylüye yüz vermeyeceksin bir de çocuğa" diye bir atasözü ile güzel özetlenmiş durumdur.

tevazu, merhamet ve saygı tahsille artan erdemlerdir. bu tahsil ilmi olabileceği gibi "hayat tahsili" "deneyim tahsili" şeklinde de olabilir. cahillerin ve çocukların acıma duygusu bu yüzden yoktur. ayrıca tevazu gelişmemiştir. cehaletten kaynaklanan boşluğu, kişiliklerini ne olursa olsun, herkese karşı ve her yolla koruma güdüsü baskındır. bir nevi sürekli teyakkuz halindedir savunma mekanizmaları. bu yüzden haksız olduğunu veya bir konuda bilgisiz olduğunu kabul etmez cahil birey. bu yönde sıkıştırılırsa saldırgan ve hatta yıkıcı olabilir.

yazımı güzel bir atasözüyle bitirmek istiyorum:

"etme cahil ile arkadaşlık küstürürsün, silme götünü cam ile kestirirsin"...