tek başına içki içmek

öyle bir mevzudur ki canını sıkan*, en yakın dostlarınla buluşup, rakı sofrasında açılmak ihtiyacı hissedersin ama paylaştıkça daha da bunaldığını farkedersin. canların ciğerlerin de olsalar seni anlamıyorlardır, anlasalar bile yapacak birşeyleri yoktur. vazgeçersin dışarı çıkmaktan. alırsın biranı, sızana kadar içersin odanda, geceyi kurtarırsın ama mutlaka sabah olacaktır.

(bkz: depresyondayım)