bugün

jobbik

2009 yılında avrupa milliyetçi hareketler cephesi adında bir birlik oluşturup avrupa'daki beş-altı muadili ile sürekli iletişimde bulunan ve ortak eylemler yapan, öte yandan türkiye ile ilişkilerini sıkı tutan, barikad adında bir de nasyonal yayın organına sahip politik parti.

özellikle macar kahramanlarını anma yürüyüşlerinde yaptıkları gövde gösterileri dikkat çekici ve öykündürücü. (bkz: biz de niye yok) zamanında birkaç üniversite öğrencisi tarafından kurulan bu parti önümüzdeki seçimlerde sosyalist partinin önüne geçip ikinci parti konumuna ulaşacak gibi görünüyor. yine gençler arasında ise oy oranı genel oy oranın iki katına kadar çıkıyor. yakın zamana kadar ülkeyi istila etmiş sosyalist partinin ezilmesinde en büyük pay sahipleri yine bunlar. hatta öyleki zavallı sosyalistler sürekli kendilerinin komünizmle alakalarının olmadığından bahsetmek zorunda kalıyor. bu parti kurulmadan önce, yani milliyetçi geçinen merkez sağ partilerin varlığı döneminde atıp tutan, mafyalaşan etnik sürüngenler ise sürekli bu partinin faşistliğinden dem vuruyor, aihm'yi yalamaya gidiyor. ama artık onlar için hiçbir şey eskisi gibi değil. *

ancak bu partiye oy veren neonaziler de var. (bunlarla stormfront'da karşılaştım.) ama bunlar genelde macaristan'daki çok küçük azınlık grupları olan slovak veya alman elemanlardan çıkıyor. yani bu partiye oy verip doğuya sempati ile yaklaşmayanların çoğu insanın kökeni zaten doğu'Da değil.

hülasa severiz, sayarız, güçlenmesini dileriz. aynı zamanda biz milliyetçi-devrimci gençlerin, özünde kokuşmuş merkez sağcı-dinci, sözde millyetçi partilere muhtaç olmadığını da gösteriyor jobbik. (bkz: bir şey yapmalı)