deizm ve ateizm

aydınlanma sonrası teist düşüncenin de somut fikirler aramasından mütevellit pekçe sallanan iki düşünce. *
"tanrı sevgisi somut değildir, o içten gelen bir şeydir." diyor inançlı ve çok sevdiğim bir arkadaşım. gerçek inançlılardan da, neyse.

ateizmin o klasik kötülük probleminin dışında bilimsel olan açıklamasında "tanrının somut varlığı" sorgulanır.

şimdi bazısı tutmuş, ateist gibi düşünüp bir sebebi "somut" olarak istemektedir. inanç bir somut nedenler serisi değildir. inanç somut değildir. materyalist değilsen eğer. aydınlanma ne alaka? görmek ve duymak. bununla ilgili kitabı, kitabı bulunca editleyeceğim, şimdi böyle kalsın.

not: ha ben bir teist veya deist değilim. "ama işte şu şu fiziksel, bilimsel sebeplerden dolayı, şu saçma teorilerden dolayı tanrıya inanmıyorum." düşüncesini de desteklemiyorum. çünkü inanç bir somut nedensellik değildir diyorum.

Ha bir de kendime ateist dememin sebebi, ulu cuvcuv'a, zeus'a, allah'a veya diğer ebedi varlıklara olan inançsızlığımdan değildir. bunu açıklama gayretinde de bulunmayacağım.

bir başka konu, amacı polemik yaratmak olan insanlara daha da başka bir imkan tanımayarak burada son koyuyorum.

unutmadan, "ayar yediği entry'i silmek" olarak algılanan entry'i yavşak bir moderatörün format dışı diye sildiğini bildirirken, aynı yavşak moderatörün formatın anasını siken diğer entrylere dokunamamasını ise saygıyla karşılıyorum.

uyku vaktim gelmiş. ayy canım benim, seni orda yearim yearim, nedden arramiyursun beni?