bugün

kürt

bir ortadoğu ırkı.

kendilerine karşı ne bir düşmanlığım, ne de bir kinim var.

iç içe yaşıyoruz yıllardır, bize uygun gelmeyen yaşam tarzlarına katlanıyor, onlar sayesinde daha fakir bir hayat yaşıyoruz.

varsın olsun.

eğlencelidir kürtlerle bir arada yaşamak.

şöyle bir anekdotum var, daha evvel de paylaşmıştım, burada da paylaşayım;

yıl 2003...

yer istanbul'un kenar mahallelerinden birinin yakınlarında bir işletme.

işletmemiz kendi özel elektrik hattını yaptırıyor, çok geçmeden civardaki tüm kürt evleri bu elektrik hattından faydalanmaya başlıyor. haliyle işletme ihtiyacı olan elektriği randımanlı alamıyor.

bu duruma bir çözüm aranıyor ve firmamız tarafından işletmede kullanılacak voltajın 220 v değil 110 v olarak ayarlanması tavsiye ediliyor ve uygulamaya geçiliyor.

besleme hattı 110 v gerilim vermeye başlıyor. tabi bu arada bu besleme hattından hırsızlık yapan şerefsizlerin evlerindeki tüm buzdolapları, televizyon, müzik seti, çamaşır ve bulaşık makinası gibi cihazlar perte çıkıyor bunun üzerine kürt vatandaş işletmenin kapısına dayanıyor ve hesap soruyor.

"la noliy evdeki bütün aletler gidiy..."

yani hem hırsız hem yüzsüz. hem adamın elektriğini çalıyor hem bir de gelmiş hesap soruyor...

kürtlerle alakalı yazdığım birçok olumsuz örneği beğenmeyebilirsiniz. ama bu ırkın karakteristik özellikleri budur. tamamen gerçek ve yaşanmış bir olaydır.

sevgilerimle...