sözlükteki türkçüler

Her Türk doğan Doğuşlarının verdiği hakla bu vatanın sahibidir, lakin her türk doğan doğuşlarının gereği fedakar doğmaz, işte Türkçüler bu vatanın, bu milletin fedakarlarıdır. Herkes yolundan şaştığında veya yorulduğunda, bencilliğe düştüğünde veya bencillerden sıkıldığında onlar Bencilliğe düşmeyen,yolundan şaşmayan, yılmayan, yıkılmayanlardır. Bütün komutanları, tutsak altına alındığında bile Kür şad gibi tuğ kaldıranlar, Kılıç arslan gibi önündeki Milyonlarca kişilik haçlı ordularına bir avuç ordusuyla dur diyenler, Çelebi mehmet gibi parçalanmış bir ülkenin geleceğine umut bağlayıp çalışıp çabalayanlar, Yavuz gibi gözlerini kırpmadan Sina çölünü aşıp iktidarını öte diyarlara taşıyanlar, Nihayetinde Mustafa Kemal ve onu gerçekten anlayan bir avuç silah ve fikir arkadaşı gibi bütün acun karşılarındayken başarıya ulaşmak zorunda olanlardır. Gerektiklerinde Necip Hablemitoğlu gibi çekinmeden ölüme koşanlar, Yarbay Alim yılmaz gibi kahpece şehit olanlar ve abim ahmet altunoğlu gibi öğretmenlik, polislik ve nice meslekler önündeyken vatanın korunması için düşünmeden üniversiteden sonra subay olup şehit olanlardır. Küçücük iken dünyalar güzeli sude sarıyağ'ın ablası iken, Mustafa Kemal'e olan sevgisi Tanrı tarafından ödüllendirilip şehitlikle kutsanan buse sarıyağlardır.

Sözlükte Türkçülük yoktur, Türkçülük her daim yaşamla ölüm arasında, işkence ile sefalet arasında gelip gidenler olmanın ne kadar şerefli olduğunu Atsız'ın, Mustafa muğlalı'nın hayatlarından öğrenmiş ve kendi hayatlarında da bu düsturu edinmiş kişilerdir yani heryerde ve her daimdir. Kendine Türkçü demeyenler, Türkçülüğü aşağılayanlar veya kendine Türkçü deyip bu fedakarlıkların hiçbirisine sahip olmayanlar Gerçekte Türkçülüğün bu şerefli halini anlamaya akıl ve izanları yetmeyecek insanlardır.