insanın kendinden utandığı anlar

derse girecek öğretmeni beklerken, nöbetçi öğretmenin sınafa girdiğini gören kişi dersin boş olduğu anlar ve herkezle birlikte sevinmeye başlar. bu sevincin dozajını artıran mı ararsın, üçlü çeken mi arasın, ''saç ektirmeye gitmiştir oğlum'' diye kötü espiri yapanı mı ararsın... tabiri cayiz ise herkez nirvanaya ulaşır; ama öğrencilerden birini, nöbetçi öğretmene ''mehmet hoca niye gelmedi?'' sorusuna ''yakını vefat etmiş'' cevabını alması ise... diğerlerini bilemem ama ben hayatımda hiç bu kadar utandığımı hatırlamıyorum be sözlük.