bedelli askerliğe herkesin farklı bakması

herkesin kendi penceresi vardır *, o yüzden normal karşılanabilecek olan durumdur. ancak şöyle de bir durum var, buraya otuz bin verebilecek adamın oğlunu zaten şırnak'a, hakkari'ye ne bileyim oralara, dağlara göndermiyorlar ki. bu parası olan adamın oğlu zaten zorlanmıyor yaparken. olmadı yurt dışına gönderiyor, takılıyor biraz, gelince yapıyor bedellisini falan filan. şimdi bu parası olmayan gariban bir kitle var*, e o adam nasıl yapacak, ne yapacak? ben söyleyeyim gidecek gene aynı yerde askerlik yapacak, allah vermesin gene şehit olacak falan. e yazık değil mi? bu mu lan adaletle kalkınmak? kalkınmak tamam da adaleti nerede bunun? ha ben bedelliyi destekliyorum, askerliğe karşıyım orası ayrı. yaşım tutmuyor ama tutsa bir şekilde o parayı da arardım orası da ayrı... ama mesele bu değil. mesele garibanın evladı. fakirin fukaranın parası... bu şekli ile desteklemediğim bedelli daha cazip, daha "adil" bir şekle getirilirse belki başarılı bir sonuca ulaşır. ayrıca vatan askerlik yaparak sevilmez. neredeyse benim yaşıtım olan bütün arkadaşlarım yaptı askerliğini, birkaç tane var yapmayan, ve küfürle, sövgüyle, lanet okumayla askerliğini bitiren yok. gidip geldikten sonra, ohh be ne güzel şey ulan iyi ki gittim keşke bir daha gitsem, diyen adam yok. eee? vatan askerlik yapılarak mı seviliyor? bırakalım bu işleri efenim...