bugün
- 26 nisan 2024 adana demirspor galatasaray maçı24
- anın görüntüsü16
- aristoteles'in orta yolu8
- bir sözlük kızı ile yakınlaşmak16
- manyak olmaya karar verdim silik olsun kampanyası14
- ak partiliyi çok fena döven chp belediye başkanı19
- akrep burcu9
- 22 şubat 2024 sparta prag galatasaray maçı14
- birini donuzlayarak ceza vermek9
- patiswiss16
- kalbin sadece bir kişiyi seveceği saçmalığı10
- arkadaşlar biri var18
- karınıza range rover alır mısınız25
- bik bik moderatör olsun14
- kent lokantası niye bedava değil demek22
- boşuna yaşıyorum hissi18
- avrupanın yarrağı yemesi yakındır19
- evlilik17
- akp seçmeni13
- ali erbaş19
- escort fiyatlarının güncellenmesi12
- diyanet işleri başkanına audi 6 tahsis edilmesi11
- modern kadinin ucuz ve kolay ulasilabilir olmasi17
- icardi1905 silik olsun kampanyası27
- türkiyede çok abartılan arabalar9
- nervio'ya aşık olmak10
- balayını italyada yapmak isteyen nişanlı14
- futbolcu ismiyle nick almak14
- chp'li o tekin'in öcalan'ın fotosu ile pozu37
- demet akalın'ın zeka seviyesi12
- gina carano9
- icardi19059
- türkiye işçi partisi10
- çin halk cumhuriyeti8
- ellerim bos gonlum hos9
- bir kadında ilk baktığınız yer neresi16
- 31 mart 2024 cumhuriyet halk partisinin zaferi8
- sözlük kızlarının don renkleri14
- aynı dizileri tekrar tekrar izlemek8
- karımın çok mutlu olacağı gerçeği13
- kadınların boşanmış erkeğe bakışı9
- merfulu8
- sözlük kızlarının ayakkabıları18
- yakışıklı erkeği çirkin gösterecek şeyler15
- eloande'ye koca buluyoruz kampanyası8
- murat kurum kurudu gitti8
- haçta iken sevgili ile sevişmek günah mıdır11
- yunanistan bizden çalsa rahatsız olmayacağınız şey11
- online olup entry girmeyen yazarlar9
- bebek kokusu8
Neden mi istemiyorum kimseyi ?
Birini sevdim ben, çok...
Hayaller kurdum onunla, gelecek olan günleri... Aynı okulu okuyacağım, aynı evi paylaşacağım ve onun olacağım...
Hep sevecekti beni ve bende onu...
Biz' e ayrılık hiç uğramayacaktı...
işe gittiğinde bile beni özleyecek beş dakika bensiz duramayacaktı. O ve benden başka kimse olmayacak hayat önceliklerimizde biz ve bize dair şeyler olacaktı.
Hayatım ( ızın ) her anında büyüyecekti sevgimiz.
Ölüm bile ikimizin olacaktı... O bir gün ölürse ben, ben ölürsem o gelecekti arkamdan beş dakika düşünmeden...
Dünya iki kişilik olmasada onun içinde benim içinde iki tek kişi yaşayacaktı.
Birinci ve ikinci tekil şahıslar unutulmuştu bizde.
Yapamazdık biz birbirimizsiz, olmazdı, olamazdı.
Ama oldu.
Günler geçtikçe, belki daha çok sevdik birbirimizi söylediğimiz gibi ve sevgi zirvede yaşadı bir süre.
Sonra başladı bir düşme, inişler çıkışlar gittikçe arttı. En küçük tartışmalarda bile kızabilir olduk birbirmize...
Kıskançlığımız hayatın iki kişilik olduğu hevesimiz, hayatın bizden ibaret olduğu düşüncemiz kayba uğrattı bizi. Günden güne yok oldu, yok olduk...
Başlarda ben onu kaybettim, sonra o beni.
Ya da önce o beni sonra ben onu. Yavaş yavaş ayrılığın sessizliği çöktü üstümüze.
Yanyanayken konuşamaz, birbirimizden bekler olduk. Her ne yapmak istediysek 'o yapmıyor ama! ? ' korumasına bürünür olduk.
Biz kalktı ortadan ve aldı şahıslar yerini.
Her sabah aklında uyandığımın nadir gelir oldum aklına, her akşam sevgi sözcükleriyle uyutulan yüreğim aşka uyutulur oldu.
Yapmacık hareketler çoğaldı içten içe. Seni seviyorum demek için bile düşünür olduk.
Kurduğumuz hayallerin gerçek olmayacağı gerçeği bir tokat gibi çarptı yüzlerimize.
Belki istemedik ayrılığı, tüm bunlara rağmen denedik eskisi gibi olmayı...
Azalan ve tükenmeye yol alan sevgimizi çoğaltmaya çalıştık. O' da bende sevmeye uğraştık.
Öpüşmelerdeki heyecanı, sarılmalardaki titremeyi aradık.
Ama olmadı. Gittikçe yordu bu uğraşmalar bizi.
Her geçen gün çirkinleştik birbirimizin gözünde, beğenmez olduk, eksik görür olduk.
Ve beklenen son geldi, bitişimizi izledik. Ne o devam diyebildi ne ben..
ikimizde biliyorduk bir şeylerin tükendiğini.
Ve bitmesi gerektiğini.
Bitti.
Şimdi kimseyi istemiyorum hayatımda, korktuğumdan değil yada sevemeyeceğimden...
Ben onda kalsın istiyorum aşk...
Onunla hatırlamak istiyorum kurduğum onca hayali...
Olmasada ve olmayacak olsada, hatta olmasını bende istemesemde özel kalsın istediğimden...
Dudaklarım onda, ellerim ellerinde ve bedenimin sıcaklığı onun bıraktığı gibi kalsın.
Hayat onda kalmasın ama yaşanmışlık onda kalsın istediğimden...
Yeni birileri mi? Tercihim yalnızlık değil elbet, ama yeniden demeye yok istek...
Birini sevdim ben, çok...
Hayaller kurdum onunla, gelecek olan günleri... Aynı okulu okuyacağım, aynı evi paylaşacağım ve onun olacağım...
Hep sevecekti beni ve bende onu...
Biz' e ayrılık hiç uğramayacaktı...
işe gittiğinde bile beni özleyecek beş dakika bensiz duramayacaktı. O ve benden başka kimse olmayacak hayat önceliklerimizde biz ve bize dair şeyler olacaktı.
Hayatım ( ızın ) her anında büyüyecekti sevgimiz.
Ölüm bile ikimizin olacaktı... O bir gün ölürse ben, ben ölürsem o gelecekti arkamdan beş dakika düşünmeden...
Dünya iki kişilik olmasada onun içinde benim içinde iki tek kişi yaşayacaktı.
Birinci ve ikinci tekil şahıslar unutulmuştu bizde.
Yapamazdık biz birbirimizsiz, olmazdı, olamazdı.
Ama oldu.
Günler geçtikçe, belki daha çok sevdik birbirimizi söylediğimiz gibi ve sevgi zirvede yaşadı bir süre.
Sonra başladı bir düşme, inişler çıkışlar gittikçe arttı. En küçük tartışmalarda bile kızabilir olduk birbirmize...
Kıskançlığımız hayatın iki kişilik olduğu hevesimiz, hayatın bizden ibaret olduğu düşüncemiz kayba uğrattı bizi. Günden güne yok oldu, yok olduk...
Başlarda ben onu kaybettim, sonra o beni.
Ya da önce o beni sonra ben onu. Yavaş yavaş ayrılığın sessizliği çöktü üstümüze.
Yanyanayken konuşamaz, birbirimizden bekler olduk. Her ne yapmak istediysek 'o yapmıyor ama! ? ' korumasına bürünür olduk.
Biz kalktı ortadan ve aldı şahıslar yerini.
Her sabah aklında uyandığımın nadir gelir oldum aklına, her akşam sevgi sözcükleriyle uyutulan yüreğim aşka uyutulur oldu.
Yapmacık hareketler çoğaldı içten içe. Seni seviyorum demek için bile düşünür olduk.
Kurduğumuz hayallerin gerçek olmayacağı gerçeği bir tokat gibi çarptı yüzlerimize.
Belki istemedik ayrılığı, tüm bunlara rağmen denedik eskisi gibi olmayı...
Azalan ve tükenmeye yol alan sevgimizi çoğaltmaya çalıştık. O' da bende sevmeye uğraştık.
Öpüşmelerdeki heyecanı, sarılmalardaki titremeyi aradık.
Ama olmadı. Gittikçe yordu bu uğraşmalar bizi.
Her geçen gün çirkinleştik birbirimizin gözünde, beğenmez olduk, eksik görür olduk.
Ve beklenen son geldi, bitişimizi izledik. Ne o devam diyebildi ne ben..
ikimizde biliyorduk bir şeylerin tükendiğini.
Ve bitmesi gerektiğini.
Bitti.
Şimdi kimseyi istemiyorum hayatımda, korktuğumdan değil yada sevemeyeceğimden...
Ben onda kalsın istiyorum aşk...
Onunla hatırlamak istiyorum kurduğum onca hayali...
Olmasada ve olmayacak olsada, hatta olmasını bende istemesemde özel kalsın istediğimden...
Dudaklarım onda, ellerim ellerinde ve bedenimin sıcaklığı onun bıraktığı gibi kalsın.
Hayat onda kalmasın ama yaşanmışlık onda kalsın istediğimden...
Yeni birileri mi? Tercihim yalnızlık değil elbet, ama yeniden demeye yok istek...
güncel Önemli Başlıklar