bugün

mazoşist

freud'a göre çoğu uysal, kibar ve yardımsever insanlardır. bu niteliklere sahip olmanın doğal sonucunun acıyı göze almak, bir yerden sonra mutluluğu da acının içinde aramak olduğunu anlamak zor değil. ama ya birilerinin*, yıkımı-zararı sırf kendine dönük diye birine hasta derken, şiddeti başkalarına yöneltene kahraman demesi*?..bir yanlışlık var bir yerlerde sanki!