ateistlere aklının yeteceğini sanan mal

cehalet, üç kısımdır: 1. Bilmemek ama bilmediğinin farkında olmak (cehl-i basit) 2. Bilmemek ve bilmediğini de bilmemek (cehl-i mürekkep) 3. Bilmemek, üstüne üstlük bildiğini iddia etmek. (cehl-i mük'ad) ateistler cehaletin en koyusunu, yani cehl-i mük'adı temsil eder. Böyle bir kişiyle tartışmak, daha baştan yenilgiyi kabul etmektir. Çünkü en önemli vasıfları kendileri gibi inanmayanları (ateist olmayanları) zeka yönünden kusurlu görmeleridir. Hatta bir köpek kadar bile değer vermezler. Bu başlığı açanın nasıl bir egoizm saplantısı olduğu da zaten yeterince açık değil midir?