bugün

giden sevgilinin ardından

evden çıkmadan önce onu öpersin ,akşama görüşürüz der ve çıkarsın , işe geldiğinde aradan 3 saat geçmiştir ve cep telefonuna mesaj gelir ,ben ankara'ya dönüyorum , istediğim yaşam bu değil , kendi ayaklarımın üstünde durmak istiyorum , burada kendimi yabancı hissediyorum , izmir'e alışamadım , seni çok seviyorum, seni hiç unutmayacağım der ve bütün şahsi eşyalarını sende bırakır ve gider .miden bulanır, kusmak istersin ,başın döner .bu kaçıncı dersin, artık kesin bitti, giderse gitsin der ve unutmaya çalışırısn. ama unutamazsın, kalbine saplanmıştır adeta. odasının kapısını açmak istemezsin, yerdeki saç tellerini süpürge ile hemen yok edersin, kokusu evden çıksın diye üşüsen bile camları kapatmazsın. iştahın kesilir, kendini eve hapsedersin. sana cevapsız sorular ve acaba ben mi hatalıydım suçluluğu bırakmıştır kocaman hem de hiç çözemiyeceğin ve sırtında taşımaktan ezileceğin. ve aradan 15 güm geçer yine boktan ve yalnız geçen bir gecenin sabahında işe gitmeye hazırlanırken cep telefonuna bir mesaj gelir ondan. seni hep rüyamda görüyorum, sabahları melankoli içinde kalkıyorum, senin yanındayken kıymetini bilemedim, şimdi anladım, günün, gecen, işlerin çok iyi geçsin dileğinde bulunur. ve şu an ne yapacağını bilemeden kendine sorarsın, peki şimdi ne yapmam gerekir diye?.