belediye otobüsü maceraları

bugün okula gitmek için her zamanki gibi bindim otobüse ilk durakta ve geçtim en arka koltuğa. saat 16:10 falan. Neyse yolcular doldurmaya başladı otobüsü. 3-5 kişi de ayakta kaldı. Tam arka kapının orda demirlere tutunan bir adam vardı. elinde migros poşeti, el çantasıyla. temiz bir de kumaş pantolon vardı krem rengi. böyle tam öğretmen tipi var adamda. Neyse bu adam duracak düğmesine bastı ineceği durağa yakın. otobüs durağa geldi fakat durağın önünde kamyonet olduğu için tam yanaşamadı. neyse şöför kamyonetin önüne yanaşmak istedi ve tam yanaşırken bu öğretmene benzeyen adam şöföre doğru kibarca ama çok sert ve sesi de yüksek bir şekilde "- rica etsem kapıyı açar mısınız" diye bağırdı. o an ben şok oldum sözlük. neden şok oldum çünkü adamın ses tonu, konuşma tarzı dış görünüşüyle alakasızdı. adamın içi arto, dışı ise rutkay aziz. bilmem anlatabildim mi? neyse şöför de bunun üzerine haliyle kapıyı açtı ve kahramanımız otobüsten inerken biraz önce olduğu gibi şöföre "-kör müsün ışığı görmüyorsun" diye serzenişte bulundu ve otobüsten indikten sonra yolcuların kopmasına neden olan finali yaptı. evet kahramanımız otobüsten indi ve şöföre "-öküüüzzz" diye bağırdı. tabi bunu koşarak dedi.* hem kaçıyor hem şöföre saydırıyor yok böyle bir olay. şöförde mülayim, can bir insan. asabi biri olsa iner aşağıya yakalar ve sopayı atmaya başlardı. tabi şöför de şok oldu diğer yolcularda. ulan zaten adam seni indirmek için durağa yanaşıyordu neden böyle artistlik yapma gereği duydun? he artistlik yapıyorsun neden kaçıyorsun?* bende yerlerde yuvarlanıyordum gülmekten o sıra ahaha.
benim için harika bir anı, bir macera oldu bu sözlük.*