ibrahim tatlıses

--spoiler--
sanılanın aksine,görünenin aksine,duyulanın aksine çok daha samimi bir insanoğludur.nice sanatçılar kameralar önünde, yanına yaklaşıp fotoğraf çektirmek isteyen hayranına sahteden bir gülücükle ıkınarak yanyana dururken, bu adam suikaste uğramadan sadece 30 saniye önce etrafında hiçbir kameraman foto muhabiri olmadan hayatında belki de bir daha karşısına çıkmayacak,kendilerinden zerre kadar menfaat elde edemeyeceği apaçık 2 gençle gecenin saat 00:15 inde fotoğraf çektirecek kadar samimi bir insan,kendisini sevip sayanlara inanılmaz hürmet eden ,pozitif yaklaşan bir sanatçı.
--spoiler--

hayranı ile resim çektirdiği için peygamber katına çıkarmak lazım evet. "vurulmadan sadece 30 saniye önce" falan diye de ajite edin güzel oluyor. imza falan da verse arkasından bizim de harakiri yapmamız gerekecekti sanırım. kendisini eline bulaşan onca kana , babasız bıraktığı çocuklara rağmen sevip sayana da bir zahmet hürmet ediversin. çünkü hem zor , hem de bu gibi insanların sayısı az.

ibrahim tatlıses'e odaklayarak ortak acı haline getirmeye çalıştığınız "model" bu toplumun dürüst, normal, namuslu insanlarının nefret ettiği bir garabet. bu adama üzülüyor olabilirsiniz, mussolini, mao ya da stalin için de üzülenler vardı. ama "zihinsel mastürbasyonuza" ortak arıyorsanız başka kapıya , bu adamın "su yolu"nda başına gelenden faydalanarak kendinizi "adam" sırasına sokturamazsınız.

bu memleket, istanbul'un orta yerinde tüfekle adam vurulma noktasına bu gibi adamlar ve şakşakçıları yüzünden geldi. bundan utanmak yerine hala "ibo" muza siz de ağlayın demek densizliktir.