hıncal uluç a açık mektup

bak abi,

abi diyorum çünkü benden yaşça büyüksün. ben üniversiteye gidiyorum ama beni ineklerden not dilenip geçenlerden zannetme.

okumayı yazmayı seven bir insanım, mümkün mertebe gazetelere ve yazarlara göz atarım. ama artık o alışkanlığımdan, okuldan ve hatta okuma yazma bilmekten bile nefret ettim. çünkü sadece yazdıklarını okuyorum ve yazdıklarında ciddi misin değil misin bunu anlamaya çalışıyorum. inan bana koca tatil boyunca sigara almaya bile çıkmadım ve bana sigara getirmesi, çöpler gibi sebeplerle sadece kapıcıyla muhattap oldum. kimseyle görüşmüyorum ve telefonlara bile bakmıyorum. herkes öldüğümü düşünüyor.

kız arkadaşımla ayrılalı da bir hafta oldu, 3 yıllık ilişki senin yüzünden bitti!

şunu merak ediyorum: bak bu yaşa gelmişsin, bir saygınlığın olması lazım. yılların gazetecisisin değil mi?

peki neden bunu yapıyorsun benim güzel abim? neden dikkat çekmek için bu yaştan sonra önüne gelen kim varsa küfür kıyamet saçma sapan yazılar yazıyorsun?

hadi tüm türk futbol camiasına ve taraftarına saygı duymamanı anladım, hatta yazdıklarınla diğer çoğu insana ve kendine bile saygın olmadığını anladım.

ama ölü bir kızcağızın üzerinden prim yapmak nedir be şeker abim benim? her ne yapmış olursa olsun nedir bu?

bak bu yaşa gelmişsin ne bir aile kurabilmişsin, ne çocuk sahibi olabilmişsin.

merak ediyorum acaba hiç merak etmiyor musun neden böyle olduğunu?

hiç merak etmiyor musun bu kadar insanın neden senden hoşlanmadığını?

hadi bizi de siktir et tamam biz halkız, seçimden seçime insanların umrundayız. ama bak bu kadar topluma mal olmuş insan da illallah demiş senden?

senden ricam birazcık gururun varsa, birazcık o mağrur havan gerçekçiyse ve bu ülkedeki kimseden hoşlanmıyorsan, kimseyi sevemiyorsan...

zorlama işte terket bu ülkeyi yahu! yeter lan artık! çek git burdan sen de kurtul biz de!

ne fena insanmışsın lan sen!

ps: fularınla alıp veremediğim yok, o senin bileceğin şey.