barış manço

dün yine yapayalnız dolaşırken yollarda
bir türkü tutturmuşuz anlıyorsun değil mi?
ayağındaki gümüş halhala nazar eyle derken
sokaktan gelen o sesle yıkıldı dünyan
domates biber patlıcan

seher vakti çıktın yola anan sordu nire oğlum böyle
nasıl anlatsan bilemiyordun için içine sığmıyordu.
bilmiyordun kaç yıl oldu saymadın köyden göçeli.
belki de gönül ferman dinlemiyordu.

nane limon kabuğu bir tutam zencefil.
en iyi arkadaşın eşek.
müsadenizle çocuklar derken.
lambaya püf de, hoh deme püf de.

beyhude geçti yıllar ama silinmedi hatıralar.
sen gidince güller açtı gülpembe.
unutmadık dünya fani veren allah alır canı.
biz nasıl unuturuz seni.
unutamadık unutamadık ne olur anla bizi.

ellerinle büyüttüğün solar iken dirilttiğin çiçekler.