korkumdan agladim

yazarın aynen yaşadığı bir olaydır. üniversite yıllarında doğulu şivesiyle konuşan çok sempatik, komik ve neşeli ama bir o kadar da asosyal bir çocuk vardı. en büyük rahatsızlığı kız arkadaşı olmamasıydı. sınıfa herkesten önce girer, 'abdullah seni seviyorum' yazar, sonra da aa kim yazmış bunu der dikkat toplamaya çalışırdı. için için üzülürdük de. ama birgün hepimizi kopartan bir laf etti ki aynen yazıyorum;
- ya memet abi, hayatta benim için hiçkimse ağlamadı, sadece bir kız ağladı, o da peşimi bırak artık diye ağladı.